2002

ESTAKADA W CIĄGU OBWODNICY ŚRÓDMIEJSKIEJ WROCŁAWIA

WIADUKT W CIĄGU OBWODNICY ŚRÓDMIEJSKIEJ WE WROCŁAWIU

Wiadukt jest częścią Obwodnicy Śródmiejskiej Wrocławia, którą zaprojektowano w celu stworzenia zachodniego korytarza transportu drogowego poza ścisłym centrum miasta. Budowla składa się w rzeczywistości z dwóch równoległych konstrukcji o skomplikowanej geometrii. Dźwigary skrzynkowe obu głównych nitek są wykonane z kablobetonu. Ponadto występują dwie łącznice połączone monolitycznie z ustrojami głównymi. Obie są wykonane także z betonu sprężonego w postaci przęseł masywnych dwudźwigarowych. Każda z dwóch równoległych konstrukcji stanowi belkę ciągłą 15-przęsłową o zróżnicowanych rozpiętościach. Nieregularność schematu jest skutkiem zróżnicowania kierunków przebiegu tras linii komunikacyjnych biegnących poniżej. Całkowita długość nitki zachodniej wynosi 624 m, a nitki wschodniej 610 m. Rozpiętość najdłuższego przęsła jest równa 52 m, przy wysokości konstrukcyjnej tylko 2,50 m. Tym samym wiadukt jest bardzo smukły. Odległość pomiędzy osiami środników wynosi 7,00 m, a grubość każdego z nich równa jest 0,65 m. Całkowita szerokość pomostu sięga prawie 16 m. Na każdym pomoście urządzono trzy pasy ruchu oraz ciąg pieszo rowerowy. 

Ustroje nośne wykonano z betonu C50/60. Zastosowano kruszywo bazaltowe oraz mikrokrzemionkę. Całkowita objętość betonu wysokiej wytrzymałości w ustrojach nośnych przekroczyła 15 200 m3. Podpory są wykonane z betonu C25/30, a pale – z betonu C20/25.

Obiekt zrealizowano stosując dwie technologie budowy: nasuwanie podłużne i betonowanie na rusztowaniach. W kształtowaniu konstrukcji wykorzystano elementy prefabrykowane.

Rok realizacji: 2002
Zamawiający: Zarząd Dróg i Komunikacji we Wrocławiu
Projekt: ZB-P MOSTY-WROCŁAW
Realizacja: DROMEX