MOST RĘDZIŃSKI

MOST RĘDZIŃSKI PRZEZ ODRĘ W CIĄGU AUTOSTRADOWEJ OBWODNICY WROCŁAWIA

Autostradowa Obwodnica Wrocławia (AOW) jest ważnym elementem układu komunikacyjnego aglomeracji, stanowiąc zewnętrzną trasę tranzytową dla ruchu samochodowego. Największym obiektem w jej ciągu jest Most Rędziński, usytuowany nad stopniem wodnym Rędzin rzeki Odry, składający się z trzech sekcji:

• estakady południowej E1 długości 610 m; jest to 11-przęsłowa belka z betonu sprężonego o przekroju skrzynkowym, długości przęseł wynoszą: 40 + 2 x 52 + 56 + 6 x 60 + 50 m;
• mostu głównego M2 długości 612 m o konstrukcji podwieszonej do jednego pylonu; most zaprojektowano z betonu sprężonego, przęsła mają rozpiętości: 50 + 2 x 256 + 50 m, pylon wysokości 122 m jest wspólny dla obu konstrukcji pomostu;
• estakady północnej E3 długości 520 m w postaci 9-przęsłowej belki ciągłej z betonu sprężonego, przęsła o rozpiętości 50 + 7 x 60+ 50 m.

Ustrój nośny mostu stanowią dwie oddzielne konstrukcje skrzynkowe z betonu sprężonego, podwieszone do żelbetowego pylonu typu H. Wanty zakotwiono w pomoście, w rozstawie 12,0 m i w pylonie, w rozstawie 1,8 m. Ramiona pylonu mają przekrój poprzeczny o obrysie prostokątnym i wymiarach zmieniających się wraz z wysokością. Powyżej poziomu pomostu ich przekrój jest skrzynkowy. Podpory przeprawy posadowiono na palach wierconych lub na wbijanych palach prefabrykowanych.

Fundament pylonu stanowi masywna stopa żelbetowa, oparta na 160 wierconych palach żelbetowych o długości 18,0 i średnicy 1,5 m. Pylon ma konstrukcję hybrydową: nogi i dolna część ramion są żelbetowe, górne części ramion mają przekrój skrzynkowy (zespolony), rygiel dolny jest betonową belką sprężoną, rygiel górny to sprężona konstrukcja zespolona o przekroju skrzynkowym.

Wewnątrz pylonu został umieszczony rdzeń stalowy, stanowiący wewnętrzne deskowanie tracone oraz współpracujący z płaszczem żelbetowym w przenoszeniu sił pionowych i momentów zginających. W strefie kotwienia want rdzeń przenosi siły poziome, przekazywane na ściany pylonu przez cięgna. Nogi i ramiona pylonu zostały wzniesione w 34 etapach. Poszczególne elementy unoszono za pomocą dźwigu wraz z ułożonym uprzednio na nich zbrojeniem (maksymalna masa segmentu – rygla górnego wynosiła 87 ton).

Ustrój nośny mostu M2 wykonano w technologii nasuwania podłużnego, z zastosowaniem typowych stalowych podpór montażowych, a w strefie przejścia przez śluzy specjalnych konstrukcji kratownicowych. Wytwarzanie segmentów w technologii nasuwania podłużnego przebiegało w czterech podstawowych fazach: układanie prefabrykatów bocznych, betonowanie płyty dolnej i środników (przekrój „U”) oraz przepon, betonowanie płyty pomostowej, napięcie kabli centrycznych i wysunięcie segmentu.

Rok realizacji: 2012
Zamawiający: GDDKiA, O/Wrocław
Projekt: ZB-P MOSTY-WROCŁAW
Realizacja: Mostostal Warszawa SA